Dzisiaj to pojęcie uznawane jest już za archaizm i raczej nie spotkasz go w codziennym nazewnictwie stosowanym przez sklepy meblowe. Tymczasem szyfoniera to wyjątkowy mebel skrzyniowy, który odnosił się do konstrukcji wąskich, lecz wysokich. Można go porównać do współczesnej komody, choć kiedyś pełnił bardziej rolę dekoracyjną niż użytkową. Był niebanalną ozdobą każdego wnętrza.
Szyfoniera – rodzaj smukłej komody z szufladami
Komody zazwyczaj kojarzą się z dość dużymi, przysadzistymi meblami o znacznej pojemności. Najczęściej są wyposażone w szuflady lub szafki, dlatego dzisiaj świetnie sprawdzają się np. do przechowywania bielizny czy elementów odzieży. Szyfoniery tylko częściowo można nazwać komodami.
Pojawiły się w XVIII wieku we Francji, która była wtedy i jest nadal krajem, w którym powstają rzeczy piękne oraz eleganckie. Inspiracją do wyprodukowania mebla w takiej formie okazały się trendy charakterystyczne dla panującej wtedy epoki rokoko, czyli kameralność połączona z wyrafinowaniem. Trzeba też wiedzieć, że wykończenie szyfonier zmieniało się wraz z panującym. Za czasów Ludwika XV były to wygięte w łuk nóżki oraz zdobienia w formie intarsji. Z czasem pojawiły się elementy złocone.
Meble przybierały charakterystyczne smukłe formy. Były wąskie, lecz wysokie, co kontrastowało z solidnością oraz wagą drewna używanego do ich wyprodukowania. Ich wyposażenie stanowił ciąg szuflad. Z racji imponującej wysokości, całą konstrukcja mieściła ich nawet 5 do 6.
Zastosowanie szyfonier w historycznych wnętrzach
Ze względu na swoje walory estetyczne, szyfoniery niezaprzeczalnie stanowiły ozdobę każdego wnętrza, w którym się znalazły. Zazwyczaj były to salony, pokoje dzienne oraz sypialnie. Jeśli zaś chodzi o ich przeznaczenie, to pewną wskazówką jest sama nazwa, która wywodzi się z francuskiego „chiffon”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza szmatę lub gałgan. To potoczna nazwa materiału, z którego szyje się odzież oraz bieliznę. Zatem podobnie jak dzisiaj, również dawniej wąskie komody wykorzystywany do przechowywania elementów garderoby. Jednak z racji tego, że szuflady były raczej małe i nie pojemne, mieściły:
- akcesoria do strojów damskich i męskich,
- biżuterię,
- produkty pasmanteryjne do szycia i zdobienia wyrobów krawieckich,
- ścinki tkanin.
Zazwyczaj najwięcej drobiazgów miały kobiety, które potrzebowały miejsca do ich segregacji oraz przechowywania. Szyfoniera sprawdzała się w tej roli doskonale, dlatego najczęściej można ją było spotkać w damskim buduarze, tuż obok toaletki i lustra.
Artykuł sponsorowany.
