Niektóre zawody są niebezpieczne i stwarzają zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka. Wtedy do obowiązku pracodawcy należy zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa pracy. Jego rola sprowadza się więc do zastosowania środków ochronnych, o których mówią przepisy BHP zawarte w kodeksie pracy.
Środki ochrony pracownika — wyznacznik bezpieczeństwa
Istnieją branże, w których zatrudnione osoby są szczególnie narażone na szkodliwe czynniki występujące w miejscu pracy. Należą do nich na przykład: budownictwo i wszelkie związane z nim czynności wykonywane na wysokościach, przemysł górniczy, który bezpośrednio wiąże się z pracą pod ziemią, czy produkcja i związane z nią obowiązki na hali produkcyjnej. Aby zniwelować potencjalne niebezpieczeństwo, stosuje się środki ochrony indywidualnej pracownika. Są nimi specjalna odzież i obuwie robocze stanowiące warstwę ochronną oraz inne narzędzia, których celem jest zapobieganie ewentualnym zagrożeniom czyhającym w środowisku pracy. I tak w przypadku inżyniera, jego podstawowym wyposażeniem w czasie pracy powinien być hełm i kamizelka odblaskowa, a pracownika na taśmie produkcyjnej rękawiczki oraz sandały ochronne.
Rodzaje środków ochrony
Można je podzielić ze względu na części ciała, jakie ochraniają. Wyróżniamy środki ochraniające brzuch i plecy np. kombinezony, kamizelki oraz inne elementy zabezpieczające:
- kończyny — rękawice, ochraniacze kolan, sandały ochronne;
- głowę — hełmy, kaski;
- twarz i oczy — okulary ochronne, przyłbice;
- uszy — nauszniki, stopery;
- układ oddechowy — maski przeciwpyłowe.
Pracowników budowy należy wyposażyć w linki zabezpieczające przed upadkiem z wysokości. Wszystkie środki ochrony indywidualnej stosuje się, kiedy zagrożenia na stanowisku pracy są realne i nie można im zapobiec, a także, gdy nie możemy ich ograniczyć z wykorzystaniem innych środków np. ochrony zbiorowej.
Ważne zasady
Zapewnienie środków ochrony w pracy to jedno, drugi aspekt stanowi przestrzeganie zasad z tym związanych. Obie strony zarówno pracujący, jak i jego zleceniodawca muszą o nich pamiętać i zobowiązują się do ich stosowania.
Środki ochrony są wprowadzane przez pracodawcę nieodpłatnie. Pracownik nie może być dopuszczony do pracy bez wymaganych na danym stanowisku środków ochrony osobistej np. kombinezonu, czy sandałów ochronnych. Tylko w pewnych okolicznościach dopuszcza się możliwość stosowania przez pracowników własnej odzieży roboczej. Dzieje się tak na stanowiskach, które nie są związane z bezpośrednią obsługą maszyn lub na takich, gdzie wykonywane czynności nie mają destrukcyjnego wpływu na organizm człowieka. W takim wypadku własne, robocze ubranie musi spełniać wymagania bezpieczeństwa pracy.
O konieczności używania środków ochrony muszą być poinformowane związki pracowników. Jeżeli zakład pracy takiej organizacji nie posiada, przełożony ma obowiązek ustalić to z wydelegowanym przez załogę zespołem zatrudnionych osób.
Wszystkie środki ochrony powinny być zgodne ze standardami bezpieczeństwa i higieny pracy, a więc wykonane z odpowiedniego materiału o właściwościach ochronnych. Nie mogą ulegać też szybkiemu niszczeniu.
Pracownik zobowiązuje się do noszenia przydzielonych mu środków ochrony tylko w miejscu, które tego wymaga i na użytek osobisty.
Jeżeli powyższe środki ochrony indywidualnej będą wprowadzone zgodnie z kodeksem pracy, a wymienione zasady przestrzegane przez zainteresowane strony, ryzyko jakiegokolwiek wypadku na stanowisku pracy maleje. Powinno kojarzyć się ono nie z miejscem pozbawionym ryzyka, bo takie zawsze istnieje, ale ze stanowiskiem bezpiecznym, w którym nie czujemy strachu przed ewentualnym zagrożeniem.
Artykuł przygotowany przy współpracy z partnerem serwisu.
